Zoals een aantal van jullie weten hebben ik een voorliefde voor Indonesische textiel zoals Batik en Ikat, zie ook mijn bedrijf LARAS. Vandaar dat ik vrijdag vol enthousiasme naar de boeklancering van ‘Indonesian Textiles at the Tropenmuseum’ van Itie van Hout ging in het Tropenmuseum.
HET BOEK
Tijdens de boeklancering werd er door Itie van Hout uitgebreid gesproken over de geschiedenis van de Indonesische textielcollectie in het Tropenmuseum. Op haar slides zag ik mooie stoffen voorbijkomen, waar er een aantal van waren die ik nog nooit heb gezien. Ze vertelde dat tijdens de koloniale tijd veel stoffen naar Nederland zijn gekomen waar onbekend van was waar deze stoffen vandaag kwamen en wie deze heeft gemaakt. De hele betekenis van deze stoffen werden losgetrokken, wat zo zonde is. Gelukkig kwamen er later allerlei verzamelaars en curators die juist met respect de stoffen behandelden en onderzochten. Dit is belangrijk geweest en is nog steeds belangrijk, om de complexe verhalen, de makers en de betekenis achter de textiel te achterhalen, te behouden en door te vertellen. Uit respect voor de makers, de stoffen en de cultuur.
Het is een prachtig boek vol met stoffen die in het bezit zijn van het Tropenmuseum en verhalen over de stoffen, de verzamelaars en curators, zoals Rita Bolland. Aan haar is dit boek ook gewijd.
PANELDISCUSSIE ZONDER DISCUSSIE
Het meest aparte aan de middag vond ik de paneldiscussie ‘The Future of Curating (Ethnographic) Textiles’ wat helaas geen discussie was. De vier dames, Rachel Esner (Universiteit van Amsterdam); Sophie Berrebi (Universiteit van Amsterdam); Daan van Dartel (Nationaal Museum van Wereldculturen) and Dr. Sarah Cheang (Royal College of Art), hadden hele boeiende punten die ze presenteerden. En vervolgens bleef het daarbij. Ik mis de interactie met het publiek en het op zoek gaan naar interactie met mensen vanuit andere invalshoeken. Want als je naar nieuwe oplossingen zoekt en je bent jezelf alleen maar aan het vastdenken lijkt het mij juist goed om de wereld eens van een ander perspectief te zien. Echte innovatie vergt hulp vragen van anderen met andere invalshoeken, en daarvoor openstaan. En samen iets nieuws creëren.
TJENDOL
Om het geheel af te maken kregen we Tjendol (cendol), daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Ook al smaakt hij niet helemaal naar de echte Tjendol (teveel kokosmelk en te weinig gula Jawa), iets is beter dan niets.
Hoewel ik de interactie miste (en de tjendol mwah was), was het wel een geslaagde middag. De dag ging om het boek ‘Indonesian Textiles at the Tropenmuseum’, en wat is het een mooi boek – een echte ‘collectors item’. Je merkt al als je door het boek heen bladert dat er zoveel jaren kennis in is verwerkt. Het boek is een manier om de complexe verhalen, de makers en de betekenis achter de textiel te behouden en door te vertellen. Een aanrader voor iedereen die geinteresseerd is in de Indonesische textiel. Je kunt het boek onder andere hier kopen.
Naast de boeklancering heb ik ook weer eens de collecties over Indonesië in Tropenmuseum kunnen bekijken. Daarover volgende week meer.